30/06/2019 Patje
30 juni 2019
Vandaag was het de laatste werkdag van een steun pilaar van Steenpoel.
Patje!
Tijdens zijn jeugd was vliegen zijn passie, hij heeft met Sabena een groot deel van de wereld bereisd en gezien. Wie vliegt moet volgens de wet van de natuur ooit terug op aarde komen.
Patje is toen geland op Steenpoel, een verschijning die ons altijd zal bijblijven. Hij droeg naar het voorbeeld van Graaf Cadogan, Engelse generaal uit de 18de eeuw, zijn haar in de nek met een korte paarden staart. Hij viel niet alleen op door zijn catogan maar vooral door de snelheid en efficiëntie die hij uitstraalde.
Patje is op Steenpoel begonnen tijdens de zwangerschap van Krista en heeft met een korte onderbreking van twee jaar effectief tien jaar op Steenpoel gewerkt.
Eric en Krista vertelden mij ook dat hij in alle omstandigheden bereid was in te springen, een belletje en Patje stond er binnen het kwartier. Hij was nooit ziek, was altijd stand-by, heeft altijd het clubhuis open gehouden tijdens het verlof van Eric en Krista maar hield ook rekening met de collega’s als die op verlof wensten te gaan.
Gedienstigheid is geen loos woord voor Patje, nu hij officieel op pensioen gaat is het nog NIET de laatste dag van Patje. Hij zal nog helpen om het verlof van Eric & Krista te overbruggen maar ook heeft hij aanvaardt te helpen tijdens het verlof van zijn collega’s.
Patje, een man uit één stuk, snel en efficiënt, een man met een sterk karakter, met zin voor gedienstigheid en verantwoordelijkheid, een man met een hart van goud.
Patje, als ik vernam dat je op pensioen ging zei ik: ik mis je nu al! Dat ben ik niet alleen, de leden, je collega’s en zeker Eric en Krista zullen je missen.
Nu je vertrekt kan je je vleugels spreiden en vliegen en landen waar je maar wil.
Maar onthoud dit: Afscheid nemen is “TOT ZIENS” voor vrienden.
Patje, het leven is, als je gezond bent, een reis dat de moeite loont eenmaal te beleven.
Voor de gezondheid bestaat een truc: één appel per dag houdt de dokter weg, op voorwaarde dat je goed mikt! (Churchill)
Eric en Krista vertelden niets dan lof over jou, zij wensen voor je inzet, je vriendelijkheid, je bereidwilligheid een cadeau te geven.
Het was Krista die geëmotioneerd een mooie golfzak als cadeau kwam geven, het was haar een beetje teveel afscheid te nemen van een even geëmotioneerde Patje.
De speech werd meerdere malen onderbroken voor een denderend applaus en “standing ovation”.
Na de toespraak vroeg Patrick Hannecart de micro om Patje nog extra te bedanken en een cadeau te overhandigen in zijn naam, deze van zijn echtgenote en deze van Amelia en Roger.
Na het geven van de cadeaus werd door Patje het glas van de vriendschap aangeboden samen met heel veel zakouskis.
Patje, vaart wel beste vriend, je bent een geweldig man!
